Atena

Ciągle zamyślona siedzi zadziwiona
Że zwykli ludzie gardzą nauką
Wtem ich poucza
Lecz to ich nie wzrusza

Nie tylko ona mądra
Lecz także zła i wroga

Z tarczą na Olimpie siedzi
Nie dziwią się nią sąsiedzi
Hełm na głowie żelazny
Tak że każdy chce jej być przyjazny

Nie tylko ważna na Olimpie
Lecz także w mieście niewinnie

Ku czci jej miasto powstało
Choć Posejdona złość opętała
Nie mało się mściła
A nie zawsze tak źle się działo

Nie tylko w mieście siedziała
Wojna jej także sprzyjała

Gdy Ares szedł do ataku na miasta
Wtem ona naprzeciw niego stanęła
Do sprawiedliwej wojny wzywała
I często ją też wygrywała

Nie tylko wojną się interesowała
Bo też kobiece sprawy miała

Choć Parys jej nie wybrał na najpiękniejszą
To na tym nie poprzestawała
Za wroga Afrodytę miała
I pomagając Grekom pod Troją się nie poddawała

Jako dziewica z Artemidą i Hestią się uznawała
A sowa przy niej wciąż przebywała


Rocio

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2015-02-27 11:56
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Rocio > wiersze >
GeliuszAulus | 2015-02-27 21:42 |
We Francji w XIX w. istniał nurt zwany parnasizmem, który postulował odwoływanie się w poezji do kultury antycznej, a nawet rygorystyczne trzymanie się zasad, na ile to możliwe w językach nowożytnych, metryki antycznej. Cieszę się, że nie tylko ja jestem zafascynowany poetycką ideą parnasizmu :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się