Oznaki wiosny

Dni się nieco wydłużyły
a i noce są już krótsze,
jest na dworze coraz cieplej
i nie trzeba chodzić w futrze.

Już słoneczko jest weselsze
i się mizdrzy w jezior lustrze
i dziewczyny nam podrosły-
mają mini coraz krótsze.

Kot zagląda do sąsiada.
Chyba poczuł powiew marca,
bo namawia piękną kotkę,
by wyskoczyć gdzieś na harce.

Ma sąsiadka twarz radosną.
Mówi, że już kwiatki rosną
a ja od niej wzrok odwracam,
żeby nie skusiła wiosną.

Już niebawem świat zakwitnie.
Wyjdą kwiaty na sukienki.
Nawet wiatr jest zakochany,
z piękną chmurką szedł pod rękę.

Księżyc łazi niewyspany,
bo z gwiazdami spędza noce
ale jest ich takie mnóstwo-
chyba wszystkich nie obskoczy.

A ksiądz przecież także człowiek,
również bożą wolę czuje
a że nie ma własnej żony
więc kucharkę podszczypuje.

Zima już nas pożegnała
i odeszła stąd zazdrosna,
że nie umie też i ona
tchnąć w nas życia tak, jak wiosna.