zapach kawy o poranku przypomina o niekończącej się pętli życia wypijam kolejny łyk, by móc funkcjonować szary dym ponad głowami więzi w klatce pozornej wolności zaciągam się, by odegnać złość i myślę tylko o nogach niosących mnie krętą drogą stawiam krok, by dogonić szczęście
jaimojeniebo
