W OBŁOKACH

skrawek błękitu urwałam z szaty nieba
gwiazda sama spadła w me dłonie
nie wiem, czy była taka potrzeba
czy tylko słońce zbyt mocno płonie
i blaskiem swym wzywa me oczy
tylko księżyc chowa się i boczy
jestem wysoko , w przestworzach
żegluję po obłokach morza
szukam emocji szczytu
by zaznać szczęścia mego bytu....


ewita

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2015-06-17 17:44
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < ewita > < wiersze >
kazap57 | 2015-06-18 23:07 |
rozmarzyłem sie w Twoje podróży - pozdrawiam
Ziela | 2015-06-17 21:37 |
Ma wartość estetyczną ! 5
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się