Wybory

Wyborów drzwi
w nieskończoność
ciągną się.

A tu i teraz
decyzji nachodzi
czas.

I odpowiedzi
szczerej udzielić sobie
muszę.

Czy pustki
kolejny rok
zniosę znów.

W rozkoszy samotności
pijąc powoli nektar
mamony.

Co rozpuści
łańcuchy zobowiązań
kredytowych.

A może odważnie
skoczę na głębię
by ratować wątły płomień.

Kruchych relacji
co próbowałem
rozniecić.

Zawiązując łańcuch
niepewności jutra
w pustce mojego serca.

Oczywistych decyzji
ból jest najsłodszy
dla skołatanego serca.

A echo
zatrzaskiwanych drzwi
wibruje mi w uszach.

I wyboru piętno
znów przyozdabia
moje oblicze.

Bym pamiętał
o tym, czego
nie wybrałem.

Cichy_pan