Odejdę

wtu­lona w sza­ry dzień
sa­mot­nie jak kwiat na dzi­kiej łące
cze­kam na noc
może usnę przy źdźbłach trawy
okryta mchem
oczy zamknięte
ale ser­ce bi­je jak dzwon
widzę cię wciąż
pod zam­knięty­mi powiekami
muszę zapomnieć
od­frunę rankiem
na skrzydłach orła
gdzieś gdzie kończy się czas
uto­pię siebie
w stud­ni nicości
odejdę
a ty zos­tań sam

aloya