Klepsydra

Nie warte nic mantry wtłaczane do czaszki
lustra i zdjęcia znów zwracam ku ścianom
puste mam oczy i puste mam dłonie
kontury mi się znów rozmywają
gdy tępo śledzę spadający

piach

jeszcze gryźć go będę
a gorycz wykrzywi szpetną twarz
misternie skreśloną spektaklem cieni
w tej przeklętej grocie z której wyjście znam
zapadnę się w sobie przeobrażę zgniję wśród błysków feerii


Xii

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2015-08-30 17:20
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Xii > < wiersze >
Xii | 2015-09-02 18:55 |
Bardzo dziękuję za miłe komentarze i ciekawe spostrzeżenia.
sapereaude | 2015-08-31 19:54 |
Jeden z najbardziej obrazowych tekstów, które widziałam na tej stronie.
p_s | 2015-08-31 03:22 |
całkowicie zgadzam się z Przedmówcami, utwór bez zbytecznych słów, niesamowity i - moim zdaniem - jeden z lepszych tejże Autorki, wrócę zapewne do niego niejeden raz :-)
podszepty_gor | 2015-08-30 20:21 |
A na końcu klepsydra po nas pozostanie. Myśl,wspomnienie dobre lub złe . Tam jednak otrzymamy to na co na ziemi sami sobie żeśmy za pracowali. Liczyć się nie będzie co się z ciałem stanie, jak z przeprowadzką na nowe mieszkanie, nie myślimy co dzieje się że starym... Super wiersz.Pozdrawiam 🙋
Michal76 | 2015-08-30 18:18 |
Muszę przyznać, że to jeden z lepszych wierszy, jakie ostatnio czytałem. Skojarzenia, obrazy i przede wszystkim uczucia, jakie we mnie wywołuje, przyprawiają mnie o dreszcz. Utwór wywarł na mnie ogromne wrażenie i bez wątpienia jest to jeden z tych, do których będę powaracał. Pozdrawiam!
AngelEole | 2015-08-30 17:32 |
Dobre, dobre.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się