Napisz do mnie list

napisz do mnie list, kobieto
krótki, w którym nie będzie dymiącego ‘A’,
wyskakującego z hukiem, zawijasów
ściągających ‘tak’ lub ‘nie’ w dół, ku kleksowi

nie otwieraj drzwi, jeśli czarne ‘T’
to niech zaryje w ziemię (inaczej
znów rozpadnie się wśród krzyżyków,
przebijających przez jasną płachtę wspaniałego ‘O’)

wyślij do mnie kartkę ze znakiem
nie pochyłym, osobnym, którego
nie gniecie proporzec ze śladem markera

napisz do mnie list, w którym
twoje imię cofające się, wolno
człapiące w kierunku prostej linii
tam gdzie najwyższa litera grzęźnie w piasku

Pablo