(***)

Powieki tak ciężkie
Czas zdradliwy jak rzeka
I usta zmęczone
Tam nikt już nie czeka

Za mało miejsca w kosmosie
Cały ciężar na barki człowieka
Tost z dżemem na śniadanie
I tak nikt już nie czeka

Na dywan spadła złota łyżeczka
Kot wypił zbyt dużo mleka
Dla ciebie wystarczy
Bo nikt już nie czeka

Ustaną gesty i słowa tak cierpkie
Zapominają zamykając wieka
A pamiętać by było dobrze
Śmierć nie zapomni, poczeka

AngelEole