ona nie chciała



dziś moja dusza się zbuntowała
ja chciałam płakać
ona nie chciała
ze łzami mogłam wylać truciznę
żal i nienawiść
rozdrapać blizny
i gdyby krew zalała serce
żyłabym znowu
czego chcieć więcej

smutne wspomnienia na nic się zdały
ani zmyślone tragedie
już mnie nie boli to co bolało
lecz nie jest lepiej
daj mi popłakać
proszę cię Boże
rzeką łez czystych
na mokrej poduszce ułożę głowę
by smutki prysły

lecz moja dusza się zbuntowała
nie chciała płakać
chociaż ja chciałam


szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2015-12-04 21:43
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > < wiersze >
Cairena | 2015-12-15 15:11 |
Bardzo dobry wiersz, chociaż smutny. Rozsterki życiowe...* pozdrawiam
Pettrus | 2015-12-07 18:37 |
Między duszą a ciałem czasem mgła wypełnia pustkę. Bardzo dobry, rytmiczny, pełen ekspresji wiersz. Pozdrawiam z podobaniem:)
kazap57 | 2015-12-05 13:54 |
łzy oczyszczenia zawsze są potrzebne a wspomnienia takich chwil zawsze będą i pozostaną bolesne - zakończenie dopełnia całości - Serdeczności
p_s | 2015-12-05 04:04 |
mocny, pełen emocji
aloya | 2015-12-04 22:43 |
Pełny szczerości , pełny tęsknoty i po prostu piękny:))
Autsajder1303 | 2015-12-04 21:47 |
Dusza wypłakała się w tym wierszu... każdy wers jest jak kilka kropel łez. Podobasa zostawiam i pozdrawiam :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się