Chwała ludzka

Wielu było władców
imperia padały,
Czcili ich jak bogów
byli pełni chwały

Głosili piękne mowy
kłamali prosto w oczy,
Czy mogli przewidzieć
jak los się potoczy?

Oj marny człowiecze
jesteś pyłkiem ziemi,
Na nic twoja mądrość
czy ona coś zmieni?

„A za dni tych królów Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone Dan 2:44

Castello