Utopia

Siedzisz na karuzeli,
Ona się obraca,

Śmiech twój namacalny,
Skrapla się do mojej duszy tryumfalny,

Siedzisz na karuzeli,
Ona się obraca,

Wokół niej biała poświata,
Zatrzymanie czasu, każda chwila jak kropelka,
Skrapla się do twojej duszy rondelka,
Siedzisz na karuzeli,
Ona się obraca,

Poza obrotami, twoimi uśmiechami,
Tańcząca na zgliszczach tańczy z szatanami,

Siedzisz na karuzeli,
Ona się obraca,

A ja wewnątrz tego niesamowitego świata,
Świata marzeń i pragnień,
Ty na środku niczym anioł swoimi skrzydełkami,
Odgrywasz melodie mi nieznaną,

Siedzisz na karuzeli,
Ona się obraca,

W tym zapomnieniu ja cie przytulam,
Ty mnie całujesz, jestem szczęśliwy nic już nie czuje,

Siedzimy na karuzeli,
Ona się obraca,

Tu w niej z tobą, odnalazłem kawałek mojego świata,
Świata utopi i szczęścia pośród zgiełku i nieszczęścia,
Bo chwila z tobą jest cenniejsza niż skarby tego świata,

Każdy ma swój Utopijny nieskażony Antropomorfizmem świat,
Dom, kochana kobieta, rodzina moi przyjaciele to moja utopijna karuzela,

chłopiec o niebieskich włosach