W parku




kładę się na srebrnych perłach, musi być im ciepło,
a rzeźbom zimno, jednocześnie pięknie.

(całe te gadki o bieganiu,
posiedź tu romantyku).

oparta o piersi mruczę z zadowoloniem,
niedługo będę nosiła margerytki za uszami.



valeria

Średnia ocena: 8
Kategoria: Miłosne Data dodania 2016-02-13 14:25
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < valeria > < wiersze >
valeria | 2016-02-13 20:08 |
dziękuję :)
valeria | 2016-02-13 19:06 |
już jestem za stara na szkołę, chyba że trzeciego wieku;) dziękuję Ci, poprawię, żeby nie raziło.
valeria | 2016-02-13 18:29 |
że się cieszę z mojego trudnego życia ;)
Autsajder1303 | 2016-02-13 17:19 |
ciekawa mini z serii, "co poetka ma na myśli?" :)
Ziela | 2016-02-13 14:29 |
Uosobienie, metaforyka i piękno! 5+
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się