Le Réveil II – Abiekt

gest na granicy percepcji
mimiczne zmarszczki kreślą
historię ludzkości

usycha gałąź
może całe drzewo

świat nagle zredukowany do ciała
wygiętego w łuk

pokraczna rzecz

ona żyje
szydząc z naszych definicji
sztywna i blada porusza się przemienia

przemawia wstrętnym głosem
niechcianego wnętrza





Xii

Średnia ocena: 10
Kategoria: Śmierć Data dodania 2016-03-07 21:38
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Xii > < wiersze >
Xii | 2016-05-25 22:46 |
Dziękuję.
aloya | 2016-03-08 11:51 |
Bardzo ciekawy ...skłania do przemyśleń:))
Autsajder1303 | 2016-03-07 23:11 |
Bardzo ciekawy wiersz, ujęły mnie zwłaszcza te zmarszczki :) Pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się