łzy kolekcjonera

wstała nagle
nawet nie zgasiła papierosa
zostawiła go ze śladem szminki
blado ciepłym
delikatnym
tak jak ona

odprowadził ją
szemrzącymi łzami zza okularów
spóźnionymi o tych kilka słów
przedwczesnych
zaciśniętych
w chłodnych dłoniach

szukał zbyt długo
i nawet rupieć nie pozostał
bo przepuścił dobre egzemplarze
już całkiem sam
z brakiem czasu
który minął

odeszła cicho
chciała spojrzeć przez ramię
w słońcu połyskiwały jak kryształy
najprawdziwsze
lecz nie jej
niech płyną