się jest
się umiera
kocha się kwiaty
płacze się
śmieje
płachtą na byka
poezja
wybrzuszona
nadbudowana
aż do zwrotu
do wymiotu łagodnie
dzikim spojrzeniem
ogarnij się poezjo
prosto siadaj
z butami
gdzie popadnie
wyjmij nóż
nałóż czapkę
nie udawaj
Pewien krakowski poeta powiedział, że poezja to przede wszystkim wolność. Przy tej czynności raczej nigdy nie jest łagodnie. Zawsze jest ten bolesny skurcz żołądka. Mądry.
