Paragraf życie

na monitorach oglądam życie
bez dźwięku
na wystawie systemu
tylko człowiek
w obozie odnowy i postępu
czuje się bardzo dobrze
więc nie widzi jak

spuszczają psy
między nogi
symboliczna przemoc
w powietrzu jak tlen
niewidoczna
bliska iluzji
wszystko jest normalne
nie potrzeba mi refleksji

za zamkniętymi drzwiami
ujadanie
wielkich głów
proces bez świadków
tajemnicze przedstawienie
widzę lecz nie mogę
uchylić drzwi
podsłuchać
na siebie wyroku

ziza