W kosmosie

Tej nocy
Gwiazdy rozrzucono wokół mnie
Jak garść piachu zapomnianego
Odległe i zimne
Gwiazdy mrugają do siebie
Pomijając ziarnko pyłu
W nieskończoności wszechświata

Tej nocy
Dryfuję wśród ciemności Słońc
Które nigdy nie dają ciepła
Milczące i wyniosłe
Widzą jedynie własne galaktyki
Pomijając jedną asteroidę
W obojętności wszechświata

Tej nocy
Życia mijają wokół mnie
Astronauty porzuconego w przestrzeni
Zapomnianego i odciętego
Wołającego zdartym gardłem
Do milionów zagubionych
W pustce wszechświata

Właśnie tej nocy
Nie chcę gwiazd wokół mnie
Nie chcę garści piachu i Słońc
Nieskończonych i obojętnych
Zimno przeszywa mnie do kości
Pustka zamieszkuje w myślach
Gdy wciąż wołam krwawym gardłem
W okrucieństwie wszechświata