Kim będzie?

Nie było nas
gdy płonął las
szumiały stare knieje
a ciemny bór
roztaczał mur
spisywał dawne dzieje

W porannej mgle
na nieba tle
blask łuny się roztaczał
i zwierząt krzyk
i głośny ryk
to milknął to powracał

Czas zatarł ślad
odległych lat
lecz wilków pełno wszędzie
bo kiedy tak
miłości brak
kim człowiek wtedy będzie

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2016-11-14 21:43

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

joanna53 | 2016-11-15 12:22 |

Być może,przez pięć lat dodawałam na wortalu pisze-wiersze ale go zawiesili, dziękuję za komentarze i pozdrawiam serdecznie

Michal76 | 2016-11-15 11:51 |

Mi też wydaje się znajomy ten wiersz.. piękny.

aloya | 2016-11-15 06:13 |

Co za piękny wiersz. I oto jest pytanie...odpowiedź jest w nas. Pozdrawiam *))

L3nor | 2016-11-15 01:06 |

Już dokładnie ten sam wiersz kiedyś widziałam. Wrażenia wciąż te same - naprawdę dobry.

Brak komentarzy