Senny świat II

Dzisiejszego wieczoru niezwykłego,
Otulonego w magię gwiazd księżyca,
Wprowadzę cię w świat snu bycia,

Dziś jestem zaklinaczem twojego snu,
Białym tubylczym murzynem co uśpi cię już,
Tak jak zmaga cię matka śpiewem, ojciec pocałunkiem,

Zaśnij kochany aniołku, lilio biała nie skażona,
Przymknij oczka, niech cały świat się schowa,

Powieki twoje ciężkie przymykają się jak kielichy,
Jak kielichy białych róż nocą, tak niewinne, tak wyraziste,
Zamykane do snu układane,

Zamknąwszy powieki senne widzisz skarpę,
Inny senny świat, czujesz się jak róży biały kwiat,

Stoisz na skarpie, klifie jasnym i promiennym,
Przez horyzont widzisz otchłań i ciemności,
Swojej wyobrażni drzwi do tysiąca snów,

Skaczesz ze skarpy niczym anioł,
Skrzydła rozpościerasz, blaskiem oświetlasz wyobrażnie,

Widzisz brylantowe drzwi, takie piękne jak ty,
Otwierasz je i śnisz, o jeziorach i górach,
O aniele stróżu co przytula cię czule,
Tak mocno, i lekko zarazem,

Ty jesteś panią swoich snów, aniołem,
Wyobrażni co leci w kolejny piękny sen,

Bo dziś ja jestem maszynistą po krainie,
Twoich snów, lecz ty przewodnikiem,
I znawcą wszystkich sennych myśli,

Podróż w snach to najpiękniejsza wycieczka,
Która trwa i trwa pełna przygód, lecz rano kończy się,

A rano ja i ty siedzimy przy stole,
Przynoszę ci śniadanie, jak ze snu spowite doskonałością,

Tak piękny sen śnił tobie się,
Dopiero teraz budzisz się,

I mówisz tęsknie za tobą, pocałuj mnie,
Jak całowałeś mnie przez cały senny świat,
Dzisiejszego wieczory pozbawiony wad,

Trwaj w pamięci snu nie patrz w okno,
Nie zapomnij maszynisty i anioła swego,

chłopiec o niebieskich włosach