***

czekam zbyt wiele lat
i krzewów wypalanych
ogniem przepastnym
za dużo wyobrażeń uczuć
miast działań konkretnych
podjętych zbyt późno
jakby na odczepnego
by ułagodzić
sumienie zmurszałe

gdzieś pomiędzy
jednym a drugim łykiem kawy
z lekką nutą słodyczy
i odrobiną goryczy
czekam na jakiś znak od losu
co klepsydrę
odmierzającą upływ chwil
oddał do naprawy
fachowcowi od siedmiu boleści

może nawet ośmiu
lat w szczęściu i w nieszczęściu
dobrej i złej doli

po zebraniu wszelkich drobin
z lustra rozbitego
kolejny już raz


p_s

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2016-11-20 21:22
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < p_s > < wiersze >
p_s | 2017-02-07 22:20 |
czekam, czekania mi trzeba...
Wierzbina | 2016-11-22 14:00 |
Refleksyjny, nostalgiczny wiersz,zatrzymał :)
Michal76 | 2016-11-22 10:03 |
Bardzo smutny.
Cairena | 2016-11-21 13:22 |
Za każdym razem czegoś się uczymy, nawet z tych drobin wyciągamy wnioski i próbujemy od nowa. Nikt nie wie co przyniesie jutro. Na życie nie ma recepty. Refleksyjny, nostalgiczny wiersz. Dotarł do mnie ...* pozdrawiam
aloya | 2016-11-21 00:17 |
Wszystko ma sens nawet tęsknota.)
aloya | 2016-11-21 00:16 |
Czekamy wciąż na jakiś znak. Cierpliwość uczy nas spokoju a gdzieś pomiędzy łykiem kawy jest czas na wsłuchanie sie w rytm serca a ono wie w którą stronę życia iść. Wystarczy nabrać powietrza. Naprawdę dobry wiersz. Pozdrawiam*)
kazap57 | 2016-11-20 22:17 |
Twój wiersz zasługuje na miano - pozdrawiam
joanna53 | 2016-11-20 21:59 |
czasem człowiek pragnie zmian w życiu ale wciąż to samo, piękny wiersz
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się