Na niebie za oknem ściele się jasna wstążka deszczem przemoknięta szara ściana z gałązek ponad horyzontem Zza rogu wyłania się kapliczka Marii Magdaleny wyzwolona spod jej objęć Mży cicho marzeniami zamglone powietrze ponad widnokręgiem W uścisku ponurej jesieni emerytki okradzionej na wnuczka komuszka
natalia
