w zamian

zachód słońca
troje seniorów na ławce przede mną
żegnamy nasze gwiazdy

niekiedy mamy świadomość chwili
z którą jesteśmy już bardziej po drugiej stronie

dobroć powraca
jako patrzące niewinnie kamienie
lawiną przykry-wające kurczący się oddech

- ostatni raz
bo zatrzasnęły się dłonie
zbyt długo czekając na echo
podarowanego
lata