***

budujemy mosty, każde po swojej stronie rzeki
przechodzimy po nich, każde swoim
każde na końcu znajduje ten sam brzeg


*


czarne płatki unoszą się w górę
by opaść jak śnieg


a mosty płoną, co z tego
i tak groziły zawaleniem


Aleksander_a

Średnia ocena: 8
Kategoria: Życie Data dodania 2017-01-21 15:12
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Aleksander_a > < wiersze >
Aleksander_a | 2017-01-22 10:45 |
O, widocznie, o tym txt w dodatku, idealnie się wpasowujemy
Aleksander_a | 2017-01-21 21:13 |
właśnie nie, nie rozumiesz że użycie nas nie może zaistnieć w tym wierszu? to łączyłoby a tu każdy jest oddzielnie
Aleksander_a | 2017-01-21 19:30 |
Zacytowales "każde z nas" nuel, skąd to cytat?
Aleksander_a | 2017-01-21 18:12 |
Czytaj z sensem. Zauważ że zacytowales coś czego nie było, znaczy że nie umiesz czytać, to Twoje rozumienie jest klopsem bez sensu, więc jak już pisałem, cieszę się że jesteś anty
Aleksander_a | 2017-01-21 17:21 |
A już chciałem się zachwycić że coś sensownie skrytykowales, bo właśnie tego sformułowania nie chciałem użyć w txt, no i nie użyłem. Ziela, troszkę, ale uważam że to ważne że są razem
Ziela | 2017-01-21 16:20 |
Fajne, lecz druga część jest z innej parafii. 5=
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się