Niebiańskie oczy

Nie rozumiem Nieba,
które czasem pozwala zstąpić na Ziemię
swoim najpiękniejszym Gwiazdom.

Niebo, ujmując odrobinę piękna
gwiaździstym, bezchmurnym nocom
Przekazało swój urok
Ziemiańskim, kobiecym oczom…

Oczy Weroniki z nieba bowiem zstąpiły
Wszystko co znałem i ceniłem
Swoim blaskiem nagle przysłoniły.

Sprawiły, że nie mogłem od nich
uwolnić swego wzroku
Nawet, gdy świat się już skrył
w zimowym mroku…

I tylko mała zazdrość
w sercu pozostała.
Że te oczy już wcześniej
inna osoba pokochała…


Tomi

Średnia ocena: 7
Kategoria: Miłosne Data dodania 2017-01-22 22:15
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Tomi > < wiersze >
Ja | 2017-01-23 17:32 |
Ot widzisz, to ta chwila szczęścia. Trzymaj ją mocno.
p_s | 2017-01-22 22:22 |
romantycznie
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się