Z rąk Matki

Świt rozwiesił draperie z mgieł
nie lśni jak dawniej perłami
rozfalowane łany zbóż
zrosił tęsknoty łzami.

Pławią się myśli w chłodnym strumyku
i wyławiają tamte wspomnienia
dziecięce wróżby w każdym kamyku
czas tego nigdy nie zmienia.

Kusa sukienka z miękkiego perkalu
w biało czerwone kwiatki
nie traci barw choć serce w żalu
bo darem na zawsze z rąk Matki.

Autor zablokował możliwość oceniania.

Kategoria: Życie

Data dodania 2017-01-25 16:47

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

Zig | 2017-01-26 12:44 |

Lekko i dziewczęco.

Michal76 | 2017-01-26 09:52 |

Pięknie i ta lekkość ...

kazap57 | 2017-01-25 21:16 |

Alicjo bardzo poruszył mnie twój wiersz - serdeczności

Cairena | 2017-01-25 21:06 |

nuel nie umiem inaczej, to tylko takie moje hobby.

Cairena | 2017-01-25 21:02 |

Dziękuje za komentarze.Iga tak było.Pozdrawiam.

iga | 2017-01-25 18:44 |

Nuel trochę nas polubił

iga | 2017-01-25 18:43 |

Miałaś takie same stroje.Napisz że obszyte lamówkami,to pomyślę że chodziłyśmy do tego samego liceum.Moje też były perkalowe. Pozdrawiam.

Brak komentarzy