Wciąż ciemno

Ciemno choć dzień
Ciemno bo noc

Idziesz

Liście szeleszczą pod bosymi stopy
Gałązki kruche igły kłują czule
(To tutaj szepczÄ… z daleka pomioty
Chodź tutaj dziecko
Niech ciÄ™ otulÄ™...)

Wciąż idziesz

Wśród mroku listowia szukasz nici Ariadny
Byt nierozumny byt nieporadny
Patrzysz z desperacją choć przecież
Ni kłębka nici już nie ma na świecie
(Już z bliska minotaur szepce nie z oddali
Chodź do mnie dziecko
Pozwól się ocalić...)

Wciąż ciemno

Potykasz się o serca ściśniętego chłód
I upada toczone Syzyfa przeznaczenie
(A upadając słyszysz ciepła mroku głód
Chodź blisko dziecko
Dam ci wytchnienie...)


L3nor

Åšrednia ocena: 10
Kategoria: Śmierć Data dodania 2017-02-09 01:21
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < L3nor > < wiersze >
Ja | 2017-02-09 11:00 |
Mrocznie ale bardzo ciekawie.
p_s | 2017-02-09 09:21 |
archaizujący, ciekawy i obrazowy, nawiązujący do kilku utworów sprzed wieków; chociaż mierżą mnie użyte gdzieniegdzie proste rymy, to utwór zatrzymuje i zaciekawia; pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się