Pajęcza miłość

Siedzi pajÄ…k w cukiernicy
Myśli o swej pajęczycy
Myśli o swej drogiej żonie
By jej kupić cztery konie
Bo niedługo idzie zima
I biedaczka nie wytrzyma
Jak ma wybrać się do miasta
W końcu powie koniec basta
Jest zbyt zimno na spacerek
Na nic beret i sweterek
A na koniu by się grzała
No i chodzić nie musiała
Po co tylko ich aż tyle?
Jakby miała różne style
W poniedziałek na Kasztanku
Na Arabie o poranku
Na Achale co niedziela
I na wypad do fryzjera
Do mamusi w odwiedziny
I na szwagra imieniny
Martwi pająk się o żonę
Dałby z gwiazdek jej koronę
Dałby księżyc prosto z nieba
Dałby wszystko co jej trzeba

A w tym czasie jego żona
Myśli mąż mój zaraz skona
Kiedy tylko przyjdzie zima
Serce jego siÄ™ zatrzyma
Bo na mrozy on wrażliwy
Ach ten grudzień niegodziwy
Zrobię więc mu niespodziankę
Pójdę ja do miasta rankiem
Zwiedzę sklepik pana Żuka
By u niego coś poszukać
Kupię ciepłe futro nowe
Całkiem będzie kolorowe
Kupię jeszcze piękne buty
By miał jakieś też na luty

Przyszła zima jak mówili
Lecz się całkiem oburzyli
Bo pan Żuczek sklep zamyka
Bo siÄ™ marzy mu Afryka
No a konie tylko stojÄ…
Bo siÄ™ zimna tego bojÄ…
Trudno myślą mamy siebie
Żyje nam się więc jak w niebie
Do siebie siÄ™ przytulimy
Na złość zimie złej zrobimy
Będzie ciepło nam jak w lato
Co ty czytelniku na to?

SÄ… pajÄ…ki w cukiernicy
SÄ… pajÄ…ki z zagranicy
Są pająki też z kosmosu
Są pająki też bez nosów
Wszystkie dobrze siÄ™ trzymajÄ…
Jeśli swoją miłość mają

kripta