Szron

Zastyga świat w złudzeniu warg
nie mówisz żegnaj
zmurszały kamień okryty szronem
w martwej zadumie leniwy świt
pofalowane zagony

chłód spojrzeń jednakowych
szmer ledwo ucha muska
bólem przeszyta na wskroś
bezkolorowa pustka

dotyk nie może uwierzyć
w szorstką szronu przyjemność
bezwietrznie wiatr wskazany
na pustkÄ™ w sercu bezdennÄ…

nie tracisz nic prócz czekania
a życie jest czekaniem
w piersi odmierza czas
szronem okryty kamień


duchowny

Åšrednia ocena: 8
Kategoria: Inne Data dodania 2017-02-23 14:17
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < duchowny > < wiersze >
duchowny | 2017-02-23 23:03 |
Cairena, bardzo mi miło :)
Cairena | 2017-02-23 21:31 |
Pięknie w swoim smutku...*
duchowny | 2017-02-23 20:04 |
Dzięki ps, a co się tyczy twojej uwagi, poniekąd masz rację, pisząc ten wiersz miałem to na uwadze, że dwa takie same słowa leżące blisko siebie mogą nie tyle co razić ale rzucać się w oczy, więc mógłbym je zastąpić jakimś zamiennikiem, ale stwierdziłem że i tak też może być, nich będzie taka odmienność odbiegająca od normy :) pozdr
p_s | 2017-02-23 18:28 |
utwór przepełniony smutkiem i tęsknotą; nie wiem czy jego nieregularność podoba mi się, ćzy też mierzi ;-) ostatnia część fajnie brzmi w prostm rymie lecz zastanowiłbym się nad zasadnością dwukrotnego użycia tego samego słowa w innej formie; tekst wywołuje zadumę, w zupełnie naturalny sposób
Ja | 2017-02-23 17:33 |
Tak to było mało eleganckie. A co do wstydu przypomnij sobie swój komentarz pod ,,Krawędź'' Konrada_Drzewieckiego Nuel.
Ja | 2017-02-23 17:27 |
Uciekło mi pióro.
Ja | 2017-02-23 17:26 |
Oj tam od razu końskim ;) Może pawim choć nie koniecznie z ogona :) No wiesz, cudzysłów powinien załatwić sprawę. Pomyślę jeszcze przez chwilkę czy czuje się urażona. ;)
duchowny | 2017-02-23 17:01 |
Igo dziękuję ci bardzo za ten komentarz który naprawdę motywuje do dalszego pisania :) ale nie możesz mówić w ten sposób że chyba już nic nie napiszesz, każdy z nas jest inny i każdy prezentuje coś innego, tak było jest i będzie, i to w zasadzie jest piękne, bo gdybyśmy wszyscy pisali tak samo czy chociażby podobnie to co by było? nuda jak na kościelnym kazaniu :) jednym się podoba drugim już mniej, a jeszcze innym to wcale, najważniejsze to to aby być sobą i pisać po swojemu, i przede wszystkim największą satysfakcją powinno być podobanie się i akceptowanie swojej twórczości, jeżeli coś napiszesz i to ci się podoba, jesteś z tego dumna, to żadne komentarze na świecie jak i te pochlebne a przede wszystkim te negatywne nie powinny wpływać na twoją twórczość, krytyka krytyką, fakt zawsze może coś pomóc w wykreowaniu własnego stylu, podszlifowania warsztatu ale nie można na niej się opierać w 100% Pisz po swojemu twórz własny styl aby inni mogli się delektować twoimi wierszami :) pozdr Ja, he, he, wahnięcia pióra? :) ja pisze końskim włosiem :) to dopiero jest chwiejny materiał, a jaki nieporadny i nie trwały, strach pisać, czasami jak coś napiszę to nie wiem czy się ze siebie śmiać czy płakać, dzięki za komentarz
Ja | 2017-02-23 14:49 |
Na szczęście nasz pan Idealny też miewa ,,wahnięcia'' pióra. :) Pisz Igo. Ten wiersz jest bardzo zbliżony klimatem do Twojego debiutu na naszym portalu. Z pewnością melodyjny i o czymś.
iga | 2017-02-23 14:22 |
Twoje wiersze są doskonałe. Ja już chyba nie napiszę żadnego wiersza. Pozdrawiam.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się