świt

umarły czas
za ok­nem sza­ry
mętny świat

z oddali
dziec­ka płacz
cicha skarga
bez słów

przez ulicę
prze­biegł kot
czar­ne memento
niczym duch
bezszelestnie

za­pach deszczu
(w no­cy padało)
zmie­sza­nego z pyłem
i kiep­skiej kawy
codzien­na mieszanka

cisza
dziec­ko umilkło
za­mykam drzwi
ko­lej­nej nocy
wspomnień

Adamo70