O obrotach ładów nowych

Na młodzieńczo krzywym kręgosłupie moralnym
osadzony Å‚eb podnosi siÄ™, warczy
a błoto i gnój na zębach, zegarka tarczy
drogiego
podarunek od Mamy

Oto jednak człowiek!
choć z głosem zwierzęcym
w końcu trzeba być lisem, lwem
a czasem świnią

Oskarżyciel nań rzucił nową winą
aż pędzi przed nim duma
roztacza omamy

Autorefleksją złamany chce posprzątać swój raj
Może zacznij od twarzy.
Katoński bądź gdy o ideach marzysz.
I nie powtarzaj starych błędów.
I trwaj.
To wystarczy

Kapitalista