***Niebyt***
Marzenia
są to takie kryształy
które każdy z nas ma
Jest też taki most
którym wszyscy kroczymy.
Pewien chłopiec niegdyś nim szedł
niósł swój kryształ
połyskujący pod powłoką bladego księżyca
Coś mu go wytrąciło
próbował złapać
Było to jednak tak
jak by łapał
wiatr.
Kryształ spadł w jedną z tych otchłani
które ich dzielą
Nie odnalazł go
teraz podąża tą drogą
ponurą, posępną
W tak zwany
Niebyt.
Konrad_Drzewiecki
|
