Wszyscy znów będziemy dziećmi

Wszyscy znów bedziemy dziećmi,
gdy tylko przekroczymy progu ciszę,
gdy tylko zapadniesz w ten sen,
na powrót znów bedziesz urwisem

tajemny i wielki ukażę się,
przed tobą świat,
znów każdy dzień,
bedzie miał wakacji smak

znów słońce tak wielkie i czerwone,
będzie zachodziło

znów głęboka pościel,
przyjmie twe wymyte,
młode ciało

i jutro też,
będzie wakacji jeszcze dzień

i jeszcze,
i jeszzcze jeden,
zapadniesz znów,
w ten niekończący się wieczny sen

zapomniałeś co porzuciłeś,
żałowałeś lecz już nie żałujesz

jest dobrze,
i jeszcze znowu będzie

jest ciepło,
a słońce wysokie,
takie piękne

i księżyc nam też błogosławi,
gwiazdami,
w końcu mamy czas,
by na niego patrzeć godzinami

tam widzę Wielki Wóz,
i mały,
kto z nas go znależć,
będzie mógł,
i śpiewa chrząszcz,
i cyka świerszcz,
i żaby rechoczą,
jakby znów w gody,
bawiły się

więc z nami umrzeć chciej,
weż się i zapadnij w ten sen,
wszyscy znów będziemy dzięćmi

hexogen