Granica cierpienia

Zamknięta w pokoju mej duszy
przyklejam twarz do okna nadziei

Po zmęczonej twarzy
wolno spływa łza
a potem miesza sie z kroplami deszczu.

Bo jest taka cierpienia granica,
za którą się uśmiech pogody zaczyna...

Indiana

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2006-07-04 10:22

Komentarz autora:

Strona glówna

< Indiana >

< wiersze >

czardasz | 2006-07-05 09:50 |

znam takš granicę cierpienia i ta nadzieja która nie umarła we mnie dała mi poczštek nowego życia abym potem znowu łzy roniła i tak już do skutku raz umiech innym razem deszczowe łzy Pozdrawaim

Ewawlkp | 2006-07-04 15:25 |

Gosiu, skšd ja to znam ....Piękny wiersz

Kara Kaczor | 2006-07-04 12:03 |

tak, tylko tę granicę ciężko znaleć skoro łza zmieszała się z deszczem :) Ĺťyczę wszystkiego dobrego :)

gienio | 2006-07-04 11:30 |

bardzo piękny wiersz

Brak komentarzy