Przeminęłaś jak skarga daleka Falą mrącą wśród czasu odchłani Nikt u kresu na Ciebie nie czeka Chociaż życie... wciąż mami... i mami... Cóż , że morze Twych skarg nie usłyszy ? Morzem w ujściu swym staje się rzeka Pozostaniesz samotna wśród ciszy Czas ucieka... ucieka... ucieka...
kielbas1971
