Słońce gasi noc

Dzień zgasł za wzgórzami
Noc taka cicha
Na starym jesionie między konarami
Wrony skulone śpią
Póki nie zacznie świtać

Myśli rozsiadły się nad rzeką
Nieubrane w słowa
Słone krople zbierają się pod powieką
W piersi dziki ból
Za późno żeby żałować

Dzień od wschodu się zbliża
Szybciej niż zwykle
Została tu na dłużej ta cholerna cisza
Zagłuszyć jej nie mogę
Może w słońcu zniknie

szybcia