Perpetuum mobile

Niebo zastygło w każdym odcieniu czerni,
A ja szukam na nim przebijającej się gwiazdy,
By z pomocą jej mrugnięcia
przesłać dla Ciebie zaproszenie na posiłki.

Zdążymy wspólnie zjeść beczkę soli,
Wstrzymamy wskazówki zegara bukietami win,
Będziemy dla siebie szwedzkim stołem
zaspokajającym każdy apetyt.

Nim jednak to się stanie,
Metodami ślepca odnajdę każdą Twą łaskotkę,
Bo Twój śmiech stał się perpetuum mobile
wystukującym radosne melodie
na tętniącym we mnie bębenku.

wezdiw