Jakiż wiekuisty żal, dzierży duszę w garści, okłada pięściami trzewia. Tak życie pieści. Ileż to serce w sobie krwi pomieści, że wykrwawić nie może? I w boku nóż - nie usłyszę Cię już. Znikasz na taśmach moich mroku.
kobieta_lucyfera