Apostoł Anioł

Jedno oko jak woda w strumieniu co rajskie opływa równiny,
drugie niczym stal co Boskim Stróżom tworzy zbroje świetliste.
Uśmiech jego jakoby manna zesłana z nieba dla Upadłego co przynosi ukojenie porzuconemu sercu.
Skóra jak Piotrowa kaplica pełna sensualnego wdzięku, wzruszenia, aksamitna jak szaty Magdaleny.
Bicie serca, niczym echo dzwonu ostatecznego, odbijające się od próżni samotności kreując najpiękniejszą muzyke daną kiedykolwiek usłuszeć Stworzonym przez Boga.
Apostoł Anioł zesłany dla zjednania dwóch żródeł miłości.
Dany przez Stwórce, odebrany przez Człowieka.

Zakochany