Cisza jest muzą obłąkanych
trzask szkła burzy harmonię
kaftan staje się klaustrofobiczny
wyblakła ściana brzydzi
stalowe łóżko trzeszczy
bandaże wiją się jak węże
blask jarzeniówki parzy
przerwano chloroformowy sen
cisza jest w tarapatach.
90% Twoich uwag jest trafnych. A Twój wiersz? Ten jest z gatunku trudnych tematycznie. Ponieważ trzeba umieć się wczuć w ten stan. Empatia, to nie jest powszechny dar. Wiersz wydaje się być naprawdę dobry. Ostatni wers spłyca jednak całość.
