na ulicy dwa

zos­tałaś choć byłaś silniejsza

te­raz owi­jam sa­mot­ność w bez­sensow­ne zakupy
i długie spacery

a mój je­dyny kon­takt z drugim
sta­nowi dłoń na przejściu dla pieszych

nie pot­ra­fię za­bić te­go w sobie
masz we mnie dar­mową kwaterę
jak igła w poduszce