,,Co się komu w duszy gra''

znów drzewa w podskokach
w tych i innych stronach
czytają obłoki

skrywają w koronach

przyszłość zanurzoną
w kołysankę senną
dziobatą wiadomość

na pewno
na pewno

przybiegnie z batutą
w liściastym powiewie
ku drzewom przykutym
do miejsc

wiatr u siebie

aż z gniazd wyprowadzi
muzykę pierzastą
po lesie
po sadzie
polecą nad miasto

aż skrzydła łabędzie
na wodach uniosą
on u siebie wszędzie
nad głową chaosu

z wolnością przedwieczną
od Tatr aż po morze
pobiegną koniecznie
nim zdąży podrożeć

nim warkot silników
do szczętu zagłuszy
muzykę
wszak znikąd
lecz w jakiejś gra duszy

Inez2