Dead rose

Jestem liściem pośrodku jeziora
choć wszystko nie ma granic
jest bezbrzeżne
ja, jestem uwięziony

Mimo to widzę niebo, otwarte drzwi
jednak zbyt wysoko
z uchylonych wrót
skąd światło na mnie zerka

Na moją twarz spadają
subtelne, białe pióra
omacują moją twarz i pobudzają
jak słońce ogród gdy zima blednie

Tak że zamienia się pył
niesiony przez wiatry
uchodzi stąd i powraca
Do odrodzonych krajów

Wpadają do serca szepcząc
o cudach tam, w górze
wyciągają na wierzch piękne sny
w których

Żyje.

Jednak ona
zerka spod tali wody
jest coraz bliżej
oplata swoimi dłońmi

jak róża korzeniami
ziemie
płatkami
krople rosy.

widzę Śmierć.

Damned_white_raven