Muśnięcie końca

Karmione ciszą oddechy
W oknach skraplają myśli
Zapuszczam korzenie przekonań
Nie po tej stronie gdzie inni

Rozeszły się wspólne ślady
Ledwo widoczne
W okruchach szczerości

Znikamy zamgleni w dali
W szeleście pragnień
Dawniej tak skromnych

Czekają świty w zasłonach
Półmrokiem kilka gram cięższym
W krawędziach ciała na przekór
Zmysły przychodzą ze szmerem

Cichną ostatnie tchnienia
Kiedyś dzielone w ciasnym uścisku

Myśli splecione odchodzą
W cienie postaci niegdyś tak bliskich

Po ścianach zamkniętych powiek
Spływają krople szarości
Niechcący puszczają palce
Ciepłe okrycie nocy

Rozeszły się ciepła ślady
Ledwo odczute
W rzadkim uścisku

Znikamy zamgleni w dali
W szeleście treści
Startej dniem zwykłym

pawlikov_hoff