w gniazdku małpka pigmejka karłowata spoglądając na obrączkę pisze długi wiersz - wielkie słowa na karteczce jak paznokieć druga ścieli sobie na kanapie w gościnnej dziupli dziś bez iskania na dobranoc łezki w małych oczkach - zatrzęsienie w uszkach słowa: — krokodyl! — ara!” koniec lasu
