Z oczu jej cieknie błękitna krew. Przecina sznur jednym ruchem. Zadowolona macha z szubienicy. Słyszysz stukot obcasów zza okna. Czemu czekasz z niecierpliwością? Czemu z uśmiechem ją witasz? Rubin zastygł w Twych żyłach. Minął dzień, może noc. Chorał śpiewa smutnej kostusze. Zdziwienie trawi ją od środka. Nie rozumie samobójcy.
Hiacynta
