Ares

Popijam z czarnego szkła
Życia łyk
Spleciony łańcuchami losu
Przeznaczeniem, które cierpi.

Ciszę zakłóca krzyk
Który we mnie trwa.
Szarpie, drapie
Potęguje się (boję się).

Znowu jak śmierć
Ty przy mnie będziesz.
Znowu jak śnieg
Spadniesz i znikniesz.

Stopisz się
Nienawidzę tracić
Wszystkich,
Których nie chciałem zranić

(Śpię).


DArtagnan

Średnia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2018-11-17 01:24
Komentarz autora: Tak to ja
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < DArtagnan > < wiersze >
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się