Pokój

Pokój mój,zamknięty.
Wstyd przysłania okna za kurtyną,
Bałagan,myśli w nim porozrzucane,
Gdy nadzieja na żyrandolu,gaśnie.

Pokój mój,zapomniany.
Nie odwiedza mnie,
Serce puka,nie otwieram.

Pokój mój.
Serce moje,pragnie w nim zamieszkać.
Odwaga uchylić drzwi,
A chłód ulotnić się przez ich szczelinę.


Wierszowksi

Średnia ocena: 10
 Kategoria: Życie Data dodania 2019-01-08 10:54
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna Wierszowksi > < wiersze >
jagraszka | 2019-01-10 22:59 |
Zaintrygował mnie Twój wiersz. Przeczytałam go razy... W jakim sensie poruszył mnie, zastanowił... W kwestii technicznej widzialabym go napisanego małymi literami, bez znaków interpunkcyjnych. A w ogóle - witam w portalu. :)
jagraszka | 2019-01-10 22:58 |
Zaintrygował mnie Twój wiersz. Przeczytałam go razy... W jakim sensie poruszył mnie, zastanowił... W kwestii technicznej widzialabym go napisanego małymi literami, bez znaków interpunkcyjnych. A w ogóle - witam w portalu. :)
Michal76 | 2019-01-08 19:01 |
jeden gest najtrudniejszy ... wiemy, że wystarczy kilka chwil aby zupełnie zmienić swoje życie, pozostajemy w najlepiej strzeżonym więzieniu - naszym własnym.
Viasyl | 2019-01-08 16:15 |
bazuje na własnych doświadczeniach...
skala | 2019-01-08 13:52 |
dość osobisty,jednak inni odkryją w nim swoje własne myśli
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się