80 DOTYK

Pogodziłem się, że świat
Czasem rzucić chce na twarz
Mocno wgnieść, choć ile sił
Potrafię wysoko wstać

Chciałbym walczyć tak jak nikt
Umrzeć za co warto żyć
Być jedynym który wstał
Aby otrzeć Twoje łzy

Wiem, tak głęboko gubimy się
Życie nagle zmienia swój bieg
A ja tylko przedzieram się
Spopielony cały

***

Chcę byś była wolna
Pragnę być dla Ciebie
Czemu jak z obrazka
Urodziłem się

Pozwól się zakochać
Miłość to zniszczenie
Pozwól mi go doznać
Poskładaj mnie

Niczym szkło
Stłuczone od
Milionów ran
Porcelanowe.


DArtagnan

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2019-03-02 19:53
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < DArtagnan > < wiersze >
marekg | 2019-03-03 08:13 |
dusza pisze ...brawo
marekg | 2019-03-03 08:12 |
dusza pisze ...brawo
iga | 2019-03-03 07:23 |
i miłość i tęsknota chyba chodzą w parze.
Henryk_Konstanty | 2019-03-03 04:45 |
Bardzo osobisty. Zmień kategorię.
p_s | 2019-03-02 21:50 |
tęsknota...
Viasyl | 2019-03-02 21:33 |
tak, pisane sercem... jak piękne jest w nas to pragnienie miłości... tej jedynej i niepowtarzalnej...
stratocaster | 2019-03-02 20:53 |
pisane sercem..
Ona | 2019-03-02 20:31 |
Słowa płynące z głębi serca..
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się