goniąc myśli

goniąc myśli

nie wiem czemu myśli moje
tak się po świecie pałętają
jakby je ktoś za drzwi wyrzucił
czy domu swego nie maja

dusza jest dla nich moja za ciasna
nie chcą się w niej ukrywać
ciągle ciekawe czegoś nowego
wciąż urok świata gotowe odkrywać

a kości moje stare już przecież
i o fotelu wygodnym marzą
tymczasem myśli znów gdzieś polazły
na szczyt kolejny włażą

wygląda na to że puki serce
bić w piersi nie przestanie
dopóty fotel wygodny w domu
marzeniem tylko zostanie

piotr skała szkudlarek

skala